
Fot. KaucjaNews
W standardowym europejskim systemie kaucyjnym opłaty dla wprowadzających ustalane są na zasadzie pokrycia kosztów netto dla każdej frakcji materiałowej osobno. Europejski operator, podobnie jak w Polsce, działa na zasadach non-for-profit. System generuje maksymalne poziomy zbiórki, a jest przy tym wysoce efektywny kosztowo, albowiem opiera się na zbiórce w jednostkach handlowych, do których konsument samodzielnie przynosi puste opakowania po napojach.
- OPERATOR NON-PROFIT
System kaucyjny to nic innego jak kolektywna realizacja obowiązku ROP na opakowania po napojach. Obowiązek ten realizowany jest zazwyczaj poprzez operatora działającego non-for-profit.
- KAŻDY MATERIAŁ „PŁACI” ZA SIEBIE
W prawidłowo działającym systemie kaucyjnym opłaty ponoszone przez producentów dzielą się na kategorie materiałowe. W niektórych krajach, opłata za puszkę wynosi 0 EURO, bowiem przychody ze sprzedaży surowca są na tyle duże, iż pokrywają koszt zbiórki, a nie finansują przy tym innych frakcji materiałowych.
- ZASADA POKRYCIA KOSZTÓW NETTO
W standardowych europejskich systemach kaucyjnych stosowana jest zasada pokrycia przez producentów kosztów netto. Zasada ta jest od 2019 obowiązkowa dla wszystkich systemów ROP i sformułowana w art. 8a Ramowej dyrektywy odpadowej. Wprowadzający pokrywają koszty zbiórki pomniejszone o przychody ze sprzedaży zebranych surowców.
- LOGISTYKA W OPARCIU O AGREGACJĘ
System zbiórki oparty o kaucję ma olbrzymią przewagę nad metodą zbiórki curbside (bezpośrednio z gospodarstwa domowego), ponieważ konsument samodzielnie transportuje opakowanie do punktu zbiórki, a zbiórka zautomatyzowana generuje dodatkowe korzyści logistyczne w postaci zgniatania zebranych opakowań.